formats
Gepubliceerd op januari 11, 2013, door in Uncategorized.

De kranten staan er al weken vol mee en vanmorgen is er weer een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan de hetze, want dat is het, tegen de twee Australische radiomakers. Dat hun grap zulke gevolgen zou hebben en dan vooral voor zichzelf, hadden ze niet kunnen bedenken. Ik vraag me ook af waarom er zoveel ophef gemaakt wordt over deze zaak. Overal ter wereld halen radiomakers grappen uit en heeft dit consequenties voor de personen die ze in de zeik nemen. Dat is gewoon zo en dat hebben we met zijn allen geaccepteerd, toch? Ik luister zelf graag naar een leuke imitatie, sarcastische uitspraak of fictief telefoongesprek op de radio. Ik kan er smakelijk om lachen en ook om deze grap, kon ik dat. Bellen en je voordoen als de koningin van Engeland is toch geweldig? En zeker als het nog lukt ook.

Maar wat daarna gebeurd is, daar snap ik niets van. De verpleegster heeft zelfmoord gepleegd en dat is inderdaad dramatisch te noemen. Maar het is toch absurd om een klopjacht te openen op twee radiomakers? Ik snap dat ze zich schuldig voelen en dat lijkt mij meer dan voldoende, maar nee hoor er moet meer komen. De media klopt het zaakje op en brengt het breed in beeld. Gevolg? De wereld reageert, zoals bij alles, als een stel schapen en de lachers van het eerste uur, veroordelen de wandaad van de twee. Ik snap er niets van en weiger er ook in mee te gaan. Zelfmoord is namelijk niet het resultaat van één grap, maar van de gemoedstoestand van een bepaalde persoon. Nu was de druppel, de grap en besloot deze mevrouw om er een einde aan te maken. Maar als dit niet gebeurd was, wat was er dan met deze vrouw gebeurd? Had ze dan geen zelfmoord gepleegd? Ik vraag het me af, want als iemand zelfmoord wil plegen dan houdt niemand dit tegen.

Waren we dan met zijn allen achter de groenteboer aangegaan, die haar teleur moest stellen omdat de tomaten op waren? Of achter de zorgverzekeraar die een bepaald onderdeel niet meer wilde vergoeden? Ik denk het niet, want dan was het verhaal niet smeuïg genoeg geweest voor de aasgieren van de media. Voorlopig laat ik de kranten en het nieuws maar even voor wat het is, want ik zit niet te wachten op deze soort van nieuws. Het is ronduit respectloos tegenover de twee radiomensen en ook tegenover de vrouw die zichzelf van het leven beroofd heeft. Wie pakt hen aan? Niemand, want ze zijn te machtig. Misschien dat we daar eens naar moeten kijken, de macht van de media. En voor de volgzame schapen heb ik slechts één boodschap over: ‘Laat jezelf toch niet steeds beïnvloeden door anderen.’ Is het nu zo moeilijk om een eigen mening te hebben? Ik denk het eerlijk gezegd wel en dat is jammer.

Met medeleven voor de familie en vrienden van de overleden mevrouw.

Delen is sexy!